| clary stolte | werkbeschrijving |
text (dutch)
recent work
blog
cv
links
contact
|
Geïndustrialiseerde materialen als plastic, acrylpoli- emulsie, acrylaatharsdispersie, epoxyhars, was en PVC vormen de substantie van deze kleine monochrome schilderijen. De materialen zijn veelal doorzichtig en het is mogelijk van één substantie meerdere malen een laag aan te brengen. Hierdoor ontstaat volume. Transparantie ontstaat wanneer de verschillende doorzichtige lagen over elkaar worden aangebracht en de onderlagen zichtbaar blijven. Deze transparantie omhelst echter ook een zekere dichtheid juist door het laag over laag werken (transparantiedichtheid). Er zijn diverse gradaties van doorschijnendheid, afhankelijk van de hoeveelheid lagen en de gebruikte ondergrond. Zo is te zien hoe een drager van PVC, een andere transparantiedichtheid vertoont dan een drager van bijvoorbeeld katoen. Een derde gevolg van het laag over laag werken is dat het vlak diepte krijgt (diepteoppervlak). Het oppervlak reageert levendig op verschillende soorten belichting of het aanwezige licht in de ruimte waar het werk wordt getoond: door reflectie ontstaat glinstering en glans. Het blote oog kan hierbij het beste als registrator fungeren, omdat het oog zonder moeite -bij iedere verplaatsing -de verandering van de lichtval op het vlak per millimeter registreert. Het werk vindt aansluiting bij klassieke schilderkunstige begrippen als licht en perspectief: Hoe creëert men licht, hoe geeft men licht weer. Contrast in licht en donker. Volume dat ontstaat door het laag over laag werken, verwordt tot perspectief zichtbaar door de dieptewerking van de transparante substantie. De ruimte en de belichting geven drie dimensionaliteit aan het werk. Het schilderij in de ruimte leidt tot vragen als: hoe verhoudt een schilderij zich tot de muur, de ruimte, de architectuur? De dialoog tussen ruimte en schilderij vormt een fascinerend proces. Clary Stolte 2002 |